3 Eylül 2010 Cuma

Delip geçiyor

Haleti ruhiyemi anlatmama imkan yok.
Yani en azından benim o derece bi yeteneğim yok.
Sadece bi kaç şey söyliycem.




İkinci gün sınıfın kapısında O'na 'bugün anneleri almıyorlar, seni dışarlarda bekliyor olacağım' dedim
Ve gittim yani gönderdiler beni.
Nereye gittiğimi ben de bilmiyorum.
Bulutlara çıkmış olabilirim.
Ayaklarım yerden kesildi.
Nitekim civarda bi rezidansın 16. katına uçmuşum.
Arkadaşımın ofisine, kahve içmeye.

O mu?
Sadece bi kez ağlamış!
Yeni başlayan bi çocuğun annesi sınıfa  girince 'ben de annemi istiyorum bööööööööö ' demiş.



Üçüncü gün daha okulun kapısına gelince başladı huysuzlanmaya.
Bu kez ayrılmadan çok ağladı.
Anlatmaya çalıştım ağladı, konuştum ağladı, sustum ağladı.
Bi süre sonra öğretmeni O'na okumaya başladığı masal kitabı bitene kadar benim geleceğimi söyledi.
İkna oldu!

Gittim ama bu kez ruhum orda kaldı.
Hayatımda hiç Tchibo'ya oturup kahve içmek için, durmak için girmemiştim.
Nehir okula başlasa da şurda doya doya bakınsam dediğim Tchibo'da adeta çivi gibi çakılıp kaldım.
Çalışan kız 'bakın bunlar yeni, şunlar güzel' şöyle böyle diyor ama ben transa geçmişim, umrumda değil!
Bu arada kahvesi de güzelmiş, sandalyesi de rahat ..



Neyse almaya gittiğimde öğretmeni hemen masal kitabını eline aldı ve son sayfasını okudu.
Sonraaaa hergün olduğu gibi büyük bi sevinçle elinde yaptığı çalışmalar 'baaak baaaak neler yaptıııık' dedi.
Anlayacağınız iş benden ayrılana kadar.
Sonra çabuk konsantre oluyor.

Şimdi haftasonu tatili pek iyi gelmeyecek
Ardından bayram tatili yine kopukluk olacak
Her defasında yeni baştan başlanacak sanırım.

Böyle böyle geçecek de delip geçiyor beni ..

8 yorum:

birdamlacıkyağmur dedi ki...

Canım benim
Benim Nehir'im akıl küpüdür,
üzmez annesini
Öğretmenin masal taktiğini de taktir ettim bu arada.
Sen gelene kadar kaça böldü kimbilir hikayeyi
Öperim kuzumu.
Az kaldı geliyoruz Yağmur kuzenle.

ELÇİN'İN YERİ dedi ki...

hatta 1 ay sonra sana hiç yüz vermeyecek arkadaşlarını görünce seni unutacak :)

zaman en iyi ilaç ...

Haydins dedi ki...

Ah canım benim ya, Nehir'in annesi daha çok üzülmüş ama belli :))
Alışacaksınız nasılsa..

nehirineylemleri dedi ki...

Haydins, aynen öyle! Onun bişeyden haberi yok, benim 3 gün boyunca başım ağrıdı, içimden hastalandım resmen:) Ben de en az onun kadar bağlıymışım meğer:)

Elçin, o günleri bekliyorum inan, gelir mi ki diye.

Aaah ah teyzesi! Sen hele gel kimbilir neler anlatacak sana, ben de ilk kez duyucam. Kimseye okulla ilgili cevap vermiyor çünkü:)

m o m o dedi ki...

Kendi küçüklüğüm geldi aklıma... Bende annemin gitmesine çok üzülürdüm; ama zamanla onu kapıdan olgunca uğurlayıp koşa koşa bahçeyi gören cama gidip el sallamayı öğrendim... Öğlen uykularımız, yemek vakitlerimiz, oyun zamanlarımız bi de kreş aşklarımız bile güzeldi... Çocuk gibi bir anne ve anne gibi bir çocuk olmak çok zor...

nehirineylemleri dedi ki...

MoMo, o zaman Nehir'den de bi kreş aşkı bekleyelim yani tez zamanda:)

inci çiçeği dedi ki...

nehirin annesi sen üzülme, çocuklar büyüklere göre daha rahat adapte olurlar yeni ortamlara, ben 10 yıl anaokulu şefliği yaptım, hele şimdi ki çocuklar zaten aile tarafından önceden alıştırıldığı için çok daha kolay alışırlar, zaman çabuk geçiyor ve aaa niye erken geldin bile diyorlar, sevgiler, kolay gelsin:))

nehirineylemleri dedi ki...

inci çiçeği, çok teşekkürler, alışacağını umuyorum ben de.

Related Posts Plugin for WordPress, Blogger...