2 Haziran 2010 Çarşamba

Nehir baba mekanında

'Anneciiim ben de büyüyünce işe gidicem. Ben de eeen yüskek yere çıkıcam. Sana çiyokata getiricem. Baba gibi iş çalışıcam. Bilgisarayda yazı bakıcam:))....'



Her akşam dönünce babasına anlattırıyor. 'Sen bügün naptıııın?' Babasının her sabah çıkıp nereye, nası bi yere gittiğini inanılmaz merak ediyor. Sorular bitmiyor;
Çook mu yüskek? Asansörle mi? E kimler vaa ooda? Kaç abla? Kaç aaabi? Naapıyolar? Sen napıyosun? Ne yazı yazıyosun? Bilgisarayda ben resmim vaaa mıyım?:))


Ha bi de şey, taktı kafayı 'Neden Oohan bey diyolar? Ben de o zaman ben de! Ooohan bey! Ooohan bey! :))



Veeee bunun üzerine Nehircik, babasının işyerine davet edilir. Daha doğrusu kendini davet ettirir.
Ta ta ta taaaam


Tüm merakı giderilir. Kurcalanmadık delik bırakılmaz! Çıkılmadık yer kalmaz! Karalanmadık ajanda kalmaz. Ve tam ooonsekizinci katın tadı çıkarılır..
Bu arada herkesle tanışılır. Çok tatlılar...



Hayalinde canlandırdığı nası bi yerdi, neye benzerdi bilinmez ama onun için büyük bir bilmece çözülmüş oldu. Artık herşey çok net kafasında. Çok etkilendi, öyle ki sürekli dikte ettiriyor;





Ooohan beey! Ooohan beeey! Dün nere gittim ben? -geçen yaz bile olsa dün diyor bu arada- Ne güseldi di mi! Nası yüskek yere çıktık! Yine gidim mi? Çok eğlendik di mi?



Tez zamanda babasıyla topyantılara gitmek isterse şaşmıycam ben! Ve dahi babası da götürmeye kalkarsa 'yok artık' demiycem:)




p.s. Bugünkü postun başlığı Eşref'e ait:)

Hiç yorum yok:

Related Posts Plugin for WordPress, Blogger...