29 Nisan 2010 Perşembe

Nehir'inoooo

Nehircik, ananesi ve bebek arabası dışardalardı bugün. Benim de evde misafirlerim..
Bebek arabası diyorum çünkü o da bildiğin insan kadar yer kaplıyor:)



Öyle kıymetli ki dokunan oldu mu 'benimooooooo'



Nehirler gittikten sonra öğrt arkadaşlarımı ağırladım ben de! Ne zaman onlarla buluşsam bana bi haller oluyor! Eski günleri anıyorum ve özlüyorum..



Kızıcığım için bıraktım zaten feda olsun tabi ama onlarla biraraya gelince ister istemez bi tuhaf oluyorum, sonrasında bunalıma giriyorum:)



Bu kez başlıyorum Nehir'in babasına vıdı vıdı etmeye! Zaten bayıldığım şeydir.
Babası artık anlıyor öğrt arkadaşlarla buluştuğumu:)


Aslında çoğu bitti azı kaldı. Nehir kuzum 3 yaşını bitirdi, önümüzdeki yıl kreşe başlasa alışma süreci falan derken öbür yıl sanırım, daha doğrusu umarım işime dönerim. Yani Külkediliğinden transfer olurum..


O zaman da bu yıllarımı özlemem umarım. Ne de olsa insanoğlu işte daha doğrusu kadın milletiyiz işte!!


Bu arada Nehir hazır yokken Can ve Ecrin onun oyuncaklarıyla oynadılar, hatta Ecrin Nehir'in yatağında mışıl mışıl uyudu..
Yine bekleriz uyumaya:)

Hiç yorum yok:

Related Posts Plugin for WordPress, Blogger...